Το πράσινο σύνδρομο της Στοκχόλμης
31 Oct 2012, 4:29 a.m. asxetos
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης, εκτός από τραγούδι των Muse, αποτελεί και ένα ψυχολογικό φαινόμενο στο οποίο παρατηρείται ένας "όμηρος" να αναπτύσσει και να παρουσιάζει έντονα συναισθήματα πιστής υπακοής, θαυμασμού, ταύτισης ή ακόμη και "αγάπης" προς τον "απαγωγέα" του.
Το πράσινο σύνδρομο της Στοκχόλμης προσθέτει ακόμα μια παράμετρο σε αυτή την παρανοϊκή εξίσωση. Αυτήν του ΟΜΟΝΟΙΑτη.
Για παράδειγμα. Ένα καλό πρωί έρχεται ένας καλός Μιλτής και μαζί με τους καλούς του κομπάρσους κάνουν τα δικά τους. Ρίχνουν ευροπουλάκια από εδώ, ευροπούλια από εκεί και μέχρι να γυρίσει η μέρα μένουν με τον πούλο στο χέρι.
Για να μην μείνει όμως ο πούλος στο δικό τους χέρι αποφασίζουν πως πρέπει να τον φορτώσουν αλλού και να απαλλαγούν, ως δια μαγείας, από πάσα ευθύνη.
Διοργανώνουν λοιπόν μια φαντασμαγορική γιορτή - που είναι ένας συνδυασμός συλλαλητηρίου και συναυλία του Βασίλη - και παρουσιάζουν τον πούλο αυτό σαν χρυσάφι. Σαν κάτι δηλαδή που όλοι μας πρέπει να το θέλουμε. Μας λένε, σε ελεύθερη μετάφραση: "Μην ρωτάτε πως βρέθηκε αυτός ο πούλος εδώ αυτό που έχει σημασία είναι πως πρέπει να τον μοιραστούμε". Και εδώ είναι που εμφανίζεται το πράσινο σύνδρομο της Στοκχόλμης!
Εμείς αντί να απαιτήσουμε ο πούλος αυτός να μπει στον… ποπό αυτών που μας τον έφεραν υπνωτιζόμαστε και θεωρούμε ως ΔΕΔΟΜΕΝΟ πως πρέπει να μπει στον… ποπό όλων μας! Να ζοριζόμαστε όλοι μας για τα καπρίτσια των άλλων και παράλληλα να συνεχίσουμε να έχουμε τους κομπάρσους αυτούς να μας υποδεικνύουν το πως και το γιατί και το έτσι και το άλλο!
Αποτέλεσμα αυτής μαλάκυνσης που μας διακατέχει είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ μας να συνεχίζει να είναι όμηρη αυτών που απαρνιούνται κάθε ευθύνη, με τη δική μας συνεχή ανοχή.
Το πράσινο σύνδρομο της Στοκχόλμης πρέπει επιτέλους να σταματήσει και να αντιληφθούμε πως ΠΡΩΤΑ πρέπει να πολεμήσουμε τον εχθρό που βρίσκεται ακόμα μέσα στο σπίτι μας και ΜΕΤΑ να καθαρίσουμε την βρωμιά που υπάρχει από έξω.
Πρέπει να απαιτήσουμε αυτοί που μας έφεραν μέχρι εδώ, εκτός από το να μας αδειάσουν τη γωνιά, να αναλάβουν και προσωπικά τις ευθύνες που τους αναλογούν και να πληρώσουν όσο χρέος προκύπτει από την κακοδιαχείριση των τελευταίων χρόνων.
Καμία ανοχή στους καταστροφείς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ μας!