Χριστοφή: «Απουσία βεβαιότητας δικαίου στους Κανονισμούς»
23 May 2014, 1:15 p.m. kifinescom
Το πρώην μέλος του ΔΣ και πρώην νομικός της ομάδας, Χριστόφορος Χριστοφή, τοποθετήθηκε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook για την απόφαση της Δικαστικής να ξαναπαιχτεί ο αγώνας Αελ-αποελ.
Ο κ. Χριστοφή χαρακτηρίζει την υπόθεση ως "καυτή πατάτα" και παρότι θεωρεί ότι η απόφαση της Δικαστικής ήταν η...λιγότερο κακή, απουσιάζει και πάλι η βεβαιότητα δικαίου στους Κανονισμούς αφού η Δικαστική παραμένει ανακόλουθη ως προς το πότε εφαρμόζονται και πότε όχι οι πρόνοιες της προκήρυξης.
Διαβάστε αναλυτικά:
Πολλές είναι οι πτυχές της χθεσινής απόφασης της Δικαστικής για τον διακοπέντα αγώνα ΑΕΛ-Αποέλ.
Επί της νομικής πτυχής ξεχωρίζουν δύο σημεία. Πρώτον κατά πόσο υπήρχε δυνατότητα επιβολής άλλης ποινής από την κατακύρωση του αγώνα κατά της Αέλ και δεύτερον εάν υπήρχε αυτή η δυνατότητα ποια θα έπρεπε να ήταν αυτή η ποινή.
Σε ότι αφορά το πρώτο σημείο η Δικαστική αποφάσισε τα εξής:
1. Την ευθύνη για την διακοπή την έχει η Αέλ.
2. Με βάση την Προκήρυξη πρωταθλήματος (Κεφ. VI, άρθρο 6) ο αγώνας έπρεπε να κατακυρωθεί με 0-3 υπέρ του Αποέλ.
3. Με βάση το Πειθαρχικό Κανονισμό («ΠΚ») , άρθρο 20, υπάρχει κατάλοιπο διακριτικής ευχέρειας στη Δικαστική. Δηλαδή η Δικαστική έχει διακριτική ευχέρεια να μην επιβάλει άλλη ποινή από αυτή της κατακύρωσης του αγώνα κατά του υπαίτιου σωματείου.
4. Yπάρχει σύγκρουση μεταξύ των δύο προνοιών Προκήρυξης και Πειθαρχικού Κανονισμού.
5. Με βάση το άρθρο 79 του ΠΚ σε περίπτωση σύγκρουσης της Προκήρυξης και του ΠΚ υπερέχει ο ΠΚ.
Συνακόλουθα έκρινε ότι θα μπορούσε να επιβάλει άλλη ποινή από αυτή της κατακύρωσης του αγώνα κατά της Αέλ και υπέρ του Αποέλ. Αυτό είναι το πρώτο ζήτημα το οποίο είναι και αμιγώς νομικό δηλαδή άπτεται της ερμηνείας των Κανονισμών. Ο κάθε ένας μπορεί να έχει την άποψη του εάν είναι σωστή η ερμηνεία που έδωσε η Δικαστική.
Το δεύτερο ζήτημα είναι το είδος και η έκταση της ποινής. Εδώ η Δικαστική βάσισε το σκεπτικό της στην εξής βασική παράμετρο: Ότι ήταν ο τελικός του πρωταθλήματος και όχι οποιαδήποτε άλλο παιγνίδι. Συνάγεται ότι εάν επρόκειτο για αγώνα σε άλλη φάση του πρωταθλήματος η αντιμετώπιση θα ήταν διαφορετική.
Η κατακύρωση του αγώνα κατά της Αέλ, δηλαδή η στέρηση του πρωταθλήματος, θα ήταν εξοντωτική τιμωρία, αναφέρεται στο σκεπτικό.
Πέραν αυτού, οι ποινές που επιβλήθηκαν στην Αέλ είναι ίσως οι μεγαλύτερες που επιβλήθηκαν μέχρι σήμερα σε σωματείο €50,000 και 3 αγώνες κεκλεισμένων των θυρών για την νέα περίοδο.
Το ότι ο αγώνας θα επαναληφθεί εξ' αρχής, αντί από το λεπτό της διακοπής, σε ουδέτερο γήπεδο κρίθηκε ότι θα λειτουργήσει αντισταθμιστικά υπέρ του Αποέλ που είναι το αθώο μέρος. (στο τέλος της ημέρας το Αποέλ εκ των πραγμάτων τίθεται σε δυσμενέστερη θέση διότι βασικοί του ποδοσφαιριστές απουσιάζουν στην Ιαπωνία ενώ από την Αέλ μόνο ένας).
Πιστεύω ότι υπό τις περιστάσεις όποια απόφαση και να λάμβανε η Δικαστική αυτή θα ήταν λάθος. Αν κατακύρωνε τον αγώνα υπέρ του Αποέλ θα λέγαμε ότι κρίθηκε ο πρωταθλητής στα χαρτιά, ότι σε άλλες περιπτώσεις δεν έγινε το ίδιο κ.λ.π. Εάν συνέχιζε ο αγώνας, είτε από το σημείο που διακόπηκε, είτε από την αρχή θα είχαν παράπονα οι του Αποέλ ότι παραβιάστηκε η σαφής πρόνοια της Προκήρυξης.
Η Δικαστική είχε στα χέρια της μία καυτή πατάτα και επέλεξε τη συγκεκριμένη λύση. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση και το κλίμα που επικρατεί στο τρόπο μας σε τέτοιες υποθέσεις δεν επιτρέπουν στο όποιο δικαστή να κρίνει και να αποφασίσει υπό τις καλύτερες προυποθέσεις.
Σε ότι αφορά το πρώτο σκέλος πιστεύω ότι υπήρχε έδαφος για να δοθεί η ερμηνεία που δόθηκε δηλαδή ότι υπάρχει διακριτική ευχέρεια με βάση το άρθρο 20 του ΠΚ.
Το ζήτημα είναι πως αυτή ασκείται και με ποια κριτήρια.
Άρα η απόφαση μπορεί να ικανοποιεί το γενικότερο αίσθημα δικαίου, με την έννοια ότι το πρωτάθλημα θα κριθεί στο γήπεδο, όμως χρήζει σοβαρής κριτικής ως προς το σκεπτικό και την εφαρμογή των Κανονισμών αλλά και προηγούμενων αποφάσεων της Δικαστικής σε παρόμοιες υποθέσεις (υπό άλλη σύνθεση).
Εμένα εκείνο που με προβληματίζει και με ενοχλεί είναι απουσία βεβαιότητας δικαίου (certainty of law) στους Κανονισμούς και αποφάσεις των οργάνων της ΚΟΠ. Έθεσα αυτό το ζήτημα πάμπολλες φορές σε επιστολές προς την ΚΟΠ εκ μέρους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Αν διαβάσει κάποιος τον ΠΚ θα διαπιστώσει εύκολα ότι σε πολλά σημεία είναι το «μνήμα του Αγίου Νεοφύτου»! Χωρούν οι πάντες και τα πάντα. Μπορείς να ερμηνεύσεις κάτι και έτσι και άλλως πως. Όχι μόνο η Δικαστική αλλά και Αθλητικό Εφετείο σε άλλες υποθέσεις στο παρελθόν είπε έτσι στην μια υπόθεση και εντελώς διαφορετικά στην άλλη ( να μην λέμε ονόματα υποθέσεων τώρα!)
Επειδή ακούστηκαν και γράφτηκαν και διάφορα για τα μέλη της Δικαστικής που διορίστηκαν νομίζω πέρσι, αναφέρω το εξής: Κατά την άποψη μου η υφιστάμενη σύνθεση της Δικαστικής, ως σύνολο, από απόψεως γνώσεων και κατάρτισης των μελών της αλλά και από απόψεως ανεξαρτησίας και αμεροληψίας είναι η καλύτερη που είχαμε, τουλάχιστον από το 2010 που ασχολούμαι με το αντικείμενο. Διότι για να κρίνεις του υφιστάμενους, πρέπει να έχεις εμπειρείες και τους προηγούμενους.
Εν τέλει δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα αλλάξει η κατάσταση. Αυτό το περιστατικό θα το συζητούμε μέχρι να έρθει το επόμενο και τα πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν διότι το πρόβλημα στην ΚΟΠ είναι συστημικό και όχι νομικό.